آیورودا چیست؟

تاریخچه آیورودا

آیورودا به معنی دانش و خرد زندگی است. این دانش که پیشینه‌ای سه تا پنج‌هزار ساله دارد، میراث گران‌بهایی است که حاصل مراقبه و خودکاوی‌ فرزانگان یا ریشی‌های هند باستان است و بر مبنای طبع یا سرشت افراد پایه‌گذاری شده است.

عناصر آیورودا و دوشا(طبع)

بر مبنای دانش آیورودا جهان متشکل از پنج عنصر «اتر یا فضا، آتش، هوا، خاک و آب» است.  ترکیب دوبه‌دوی این عناصر سه طبع ( یا دوشای) واتا، پیتا و کافا را ایجاد می‌کند؛ از ترکیب اتر و هوا دوشای واتا، از ترکیب آتش و آب دوشای پیتا، و از ترکیب خاک و آب دوشای کافا پدید می‌آید. برای ماندن در وضعیت سلامت، هرکس باید طبع خودش را بشناسد و رفتار و سبک زندگی‌اش را با آن هماهنگ کند.

رویکرد کل نگر آیورودا

در جهان‌بینی آیورودیک که رویکردی کل‌نگر به هستی دارد، انسان کلیتی شامل جسم، ذهن و روح (آتما) است و این ابعاد هرگز از یکدیگر جدا نیستند. بر این مبنا ذهن و بدن در ارتباط کامل با یک‌دیگر قرار دارند، تحت تاثیر یک‌دیگر قرار می‌گیرند و این‌چنین با هم در وضعیت سلامت واقع می‌شوند یا به بستر بیماری می‌روند. آیورودا با ایجاد هم‌آهنگی میان جسم، ذهن، عاطفه و روح انسان‌ها ترکیبی از سلامتی کامل را عرضه می‌دارد؛ بنابراین درمانگر آیورودیک در طی درمان جسم، همواره ابعاد معنوی و روان‌شناختی درمان را نیز مدنظر قرار می‌دهد تا تعادل و تناسب میان تمام ابعاد وجودی فرد برقرار شود.

درمان در آیورودا

در درمانگری آیورودا بیش از آنکه به «بیماری» اهمیت داده شود، بیمار مهم شمرده می‌شود؛ چراکه در این علم بیماری را صرفا مجموعه علایمی می‌دانند که بدن درنتیجۀ عدم تعادل از خود نشان می‌دهد. به‌همین‌خاطر یک طبیب آیورودا در روند درمان به طبع، شخصیت، ذهن، سبک زندگی و تمام خصوصیاتی که بر زندگی فرد تاثیر می‌گذارد تمرکز دارد. هر دارویی که در آیورودا برای یک فرد تجویز می‌شود، کاملا متناسب با ویژگی‌های منحصربه‌فرد همان شخص است. بدین‌ترتیب در درمانگری آیورودا  هرگز نسخه‌ای واحد برای افراد گوناگون وجود ندارد و تشخیص بر اساس سرشت، سبک زندگی و شرایط زیستی هر فرد صورت می‌پذیرد.

رژیم آیورودایی

«رژيم آیورودایی» یا«رژيم محافظت از طبع» موجب تدام سلامت می‌شود و این امکان را فراهم می‌آورد که سلامت حتی تا پایان عمر دوام داشته باشد. اما به این منظور باید مطابق با موازین آیورودا، سبک زندگی درستی را در پیش گرفت تا از یک زندگی مطلوب و به دور از رنج بهره‌مند شد. در ادامه راجع به طبع‌ها و کیفیات آن‌ها به‌طور مفصل صحبت خواهیم کرد؛ به‌طوری که از این طریق هرکس بتواند سرشت خود را تشخیص دهد و متناسب با آن زندگی کند. این امر موجب ارتقاء کیفیت زندگی فرد می‌شود و سعادت و شادمانی را در مراتب گوناگون حیات برای وی به ارمغان می‌آورد.